Mijn weg naar bewust zijn is een lange. Dit komt doordat ik een hele sterkte wilskracht heb en vol met oordelen zit. Over mezelf én over anderen.
Mijn weg naar bewust zijn is pijnlijk geweest en met veel zij-stapjes doordat mijn wilskracht dacht de pijn wel te kunnen ontwijken of ombuigen.
Mijn weg door de pijn heen is ook heel waardevol geweest. Heeft me kwetsbaar gemaakt en heeft heel veel maskers zichtbaar gemaakt.
Ik ben van het type grote mond klein hartje en als je harder schreeuwt dan de ander dan win je. Dit heeft me best ver gebracht. Heeft ook veel gekost. Pijn bij mezelf, pijn bij anderen. En bakken vol energie om al die maskers en schijn op te houden.
Alweer een tijdje volg ik mijn hart. Jaren geleden een goedbetaalde vaste baan opgegeven voor een onzeker inkomen in een op te bouwen eigen praktijk.
Dit besluit heeft mij zoveel gebracht. Doordat ik geef wat ik te geven heb stroomt mijn energie, komen de juiste mensen op mijn pad die mij spiegelen en zichtbaar maken. En in mijn praktijk de mensen op mijn pad die ik weer mag helpen op het pad naar ‘zijn’.
Ik ervaar ook steeds weer nieuwe pijnpunten die boven komen, of oude hardnekkig onderdrukte 😊. Dat is mijn weg van “ik ben goed genoeg; door het maar hard genoeg te schreeuwen”, naar maskers af “Ik ben niet goed genoeg” naar “ik ben”. En dat is dus elke dag weer meer ontdekken en ont-wikkelen.
Het leven is pijnlijk en mooi tegelijk. Kijk voorbij de labels en oordelen en laat je leiden door je hart. Neem verantwoordelijkheid voor je eigen leven en lichaam. Stop met vechten en geniet!
Ik begeleid mensen naar meer bewust zijn door samen de maskers (in de vorm van verslavingen/trauma's/drama/slachtofferschap) aan te kijken en te laten zijn voor wat ze zijn.
Liefs, Linda
www.synchronique.nl